Als er geen familie is

Eigen Kracht-coördinatoren, en ook hulpverleners die een Eigen Kracht-conferentie aan iemand voorstellen, horen vaak de zin “Ik heb niemand” of “Ik wil niemand betrekken bij mijn problemen”. In het merendeel van de Eigen Kracht-conferenties denkt de persoon bij de start geen netwerk te hebben of krijgt de professional die indruk. Het niet noemen van je netwerk is soms ook strategisch: als iemand uit je netwerk helpt, krijg je misschien niet de hulp die je wilt.

Doorvragen
Mede door hun onafhankelijke positie krijgen Eigen Kracht-coördinatoren meestal wel een positief antwoord als ze doorvragen. Vooral de vragen “Zijn er mensen die kunnen meedenken?” en “Wie vindt het belangrijk dat het goed gaat met u/uw kinderen?” helpen vaak bij het groter maken van de kring. Bijna altijd blijken er dan toch familieleden of vrienden te zijn, gemiddeld zelfs elf. Heel soms is er werkelijk geen familie en heeft iemand ook geen vriendenkring. Wat gebeurt er dan?

Gevlucht
Een Eigen Kracht-coördinator had een afspraak met een moeder van een meisje van net tien jaar. Samen met haar man woont zij tien jaar in Nederland, nadat ze gevlucht waren uit Somalië. Hun dochter is hier geboren. Met haar man gaat het al een paar jaar niet goed, door alles wat hij heeft meegemaakt. Hij krijgt inmiddels hulp. Nu is bij de moeder borstkanker geconstateerd. Binnenkort start de behandeling. De juf maakt zich zorgen over het meisje en schakelt in overleg met de moeder Veilig Thuis in. Na een gesprek wordt door Veilig Thuis een Eigen Kracht-conferentie voorgesteld.

Toch een kring
“Ik heb geen familie in Nederland,” vertelt de moeder. “Mijn ouders leven niet meer, ik ben enig kind. Mijn man is ook alleen. We hebben weinig contact met buren.” Ze heeft wel goed contact met de juf. Die vertelt dat ouders van klasgenootjes bezorgd zijn. Moeder: “Bij het schoolhek heb ik moeders verteld over het ziekenhuis.” De dochter vertelt dat als ze bij vriendinnen speelt, ouders zeggen dat ze willen helpen. De coördinator mag deze ouders benaderen. Drie weken later is de conferentie. Er zijn negen mensen, allemaal ouders van vriendinnetjes. Ze maken een plan voor opvang tijdens de periode van behandeling en de afspraak om over een half jaar samen te kijken wat dan nodig is.

tekst: Hedda van Lieshout

Regelmatig een inspirerend voorbeeld van Eigen Kracht in uw mailbox? Lees dan onze nieuwsbrief, hieronder kunt u zich aanmelden.