“Ik merk dat ik andere vragen stel en er daardoor echt andere antwoorden komen. En dat mensen deze vragen niet erg vinden en soms zelfs fijn."

Het gesprek over netwerk

Afgelopen weken begeleidde ik drie intervisiebijeenkomsten in de ouderenzorg, van beroepskrachten die training hebben gehad in het doorvragen naar netwerken en het laten van regie bij de mensen zelf. Tijdens die trainingen viel op dat de verpleegkundigen en verzorgenden heel veel op hun schouders nemen. Hoe ze vanuit enorme betrokkenheid en willen bieden van goede zorg, eigenlijk proberen alles zelf op te lossen en te doen. Ook was er veel twijfel over de vraag of de ouderen wel netwerk hebben en vonden velen het ongemakkelijk om door te vragen.

Niet erg
Tijdens de intervisie vroeg ik naar goede voorbeelden: “Waar lukt het al om in de praktijk het gesprek te hebben over mensen die voor een oudere belangrijk zijn?” Er kwamen prachtige verhalen. Een wijkverpleegkundige: “Ik merk dat ik andere vragen stel en er daardoor echt andere antwoorden komen. En dat mensen deze vragen niet erg vinden en soms zelfs fijn. Ze denken zelf niet gauw aan buren of vrienden, maar alleen aan kinderen die vaak overbelast zijn. Het breder denken is eigenlijk best leuk.” Een ander zei: “Een collega ging alles regelen en toen vroeg ik: ‘Heb je gevraagd naar haar kring? Het is niet jouw moeder, maar het is wel de moeder, oma en buurvrouw van anderen. Laten we kijken of die ook kunnen meedenken hoe het geregeld kan worden.’ Wat toen gebeurde was bijzonder. Er bleken twee volwassen kleinzonen te zijn die het leuk vonden om dingen uit te zoeken. Voor hun oma was het fijn dat ze het zelf in handen hielden.”

Bewondering
Bij een andere bijeenkomst vertelde iemand hoe moeilijk het was om door te vragen bij een dochter die al zoveel deed en overbelast was. “Ik voelde me wat beschaamd. Maar toen ik vroeg wie voor haar en haar vader belangrijk waren, raakten ze daarover samen in gesprek. Een paar dagen later kwam ik terug. De dochter vertelde dat ze haar zus had gebeld en die had andere familieleden gebeld. Iedereen zag dat het voor haar te zwaar was. Ze waren samengekomen en hadden alle taken verdeeld.” Na de goede voorbeelden kwamen ook knelpunten en situaties aan bod waar het niet lukte. Daar hebben we tijd voor genomen. Wat mij van alle bijeenkomsten bijblijft is bewondering voor deze betrokken mensen die de meerwaarde van kringen ervaren en enorm hun best doen om het gesprek erover aan te gaan.

 

tekst: Hedda van Lieshout

Wekelijks een inspirerend voorbeeld van Eigen Kracht in uw mailbox? Lees dan onze nieuwsbrief, hieronder kunt u zich aanmelden.