Twee kampen

Een collega zei deze week: “Er was weer zo’n mooie conferentie.” Ik vroeg wat deze zo mooi maakte, waarop ze zei: “Dat de jeugdbeschermer echt moeite heeft gedaan om dit als kans te presenteren, vooral voor de kinderen.” Het ging om twee kinderen van wie de ouders een jaar geleden gescheiden waren. Er was een omgangsregeling gemaakt, waarin beide ouders voor de kinderen zouden blijven zorgen. Maar het afgelopen jaar waren de ruzies steeds erger geworden en inmiddels liep de spanning zo op dat er een melding was gedaan bij Veilig Thuis en de kinderen waren onder toezicht gesteld.

Samenwerken 
Op het moment dat de jeugdbeschermer de situatie voor zich kreeg, maakte ze een afspraak met beide ouders en zei: “Bij ingewikkelde scheidingssituaties hebben wij geleerd hoe belangrijk het voor de kinderen is om in verbinding te blijven met mensen die belangrijk voor ze zijn, uit beide families. Daarom willen we niet alleen met u samenwerken, maar ook met de brede kring om u heen. We zouden graag willen dat u in gesprek gaat met een Eigen Kracht-coördinator die u kan uitleggen hoe zij daarbij kunnen helpen. Wij blijven ons werk doen, maar kunnen dat beter als een aantal mensen uit uw netwerk ook betrokken zijn.” Door dit gesprek ontstond bij beide ouders het bewustzijn van het belang van hun netwerken.

Niet vrij 
De ouders stemden in. In het begin merkte de Eigen Kracht-coördinator dat er duidelijk sprake was van twee kampen, waardoor veel familieleden zich niet vrij voelden om te zeggen wat zij belangrijk vonden. Gelukkig waren er wel een paar vrienden die geen kant kozen en daarbij hielp opnieuw ook de jeugdbeschermer die in het eerste deel van de bijeenkomst zei: “Jullie zijn allemaal belangrijk voor de kinderen.” Toen erkende de vader dat hij op dat moment eigenlijk niet zelf voor zijn dochters kon zorgen, omdat hij door zijn werk vaak langdurig in het buitenland was. Hij zei: “Ik snap dat ze beter bij mijn ex kunnen zijn en dat zij daar steun bij nodig heeft. Maar ik wil dat ze niet slecht over mij praat en dat ze de weekenden bij mij zijn als ik in Nederland ben.” Doordat de vader dit zei, konden de anderen ook loslaten bij een bepaald kamp te horen en werkelijk samen nadenken.

tekst: Hedda van Lieshout
foto: freepik.com

Regelmatig een inspirerend voorbeeld van Eigen Kracht in uw mailbox? Abonneer u dan op onze nieuwsbrief, hieronder kunt u zich aanmelden.