Eén netwerk, twee werelden

“We hebben een groot en fijn netwerk,” vertelt een vader van een tweeling van 10 jaar. “Maar we hadden niet in de gaten dat we onze zorgen niet echt deelden met dit netwerk.” Zijn dochter heeft een ernstige meervoudige beperking en een begeleidster van haar dagbesteding had verteld over de mogelijkheid van een Eigen Kracht-conferentie. Dat deed ze op het moment dat de moeder tijdens een gesprek erg moest huilen en zei dat ze het niet meer redde. Het ging met hun zoon ook niet goed, hij had veel problemen op school en dat was de druppel. De moeder vervolgt: “Toen de begeleidster dit voorstelde, dachten wij niet dat we dat nodig hadden. We hadden veel vrienden en goed contact met familie.”

Gewoon
“Maar we wisten ook niet wat we wel moesten doen. In elk geval niet nog meer hulpverleners over de vloer. Dus we hebben die Eigen Kracht-coördinator toch maar uitgenodigd. Toen zij doorvroeg over wie belangrijk waren voor ons en voor onze kinderen, merkten we dat we onze werelden gescheiden hielden. Met onze vrienden gingen we uit eten, dan zorgden mijn ouders voor de kinderen. Natuurlijk vertelden we wel over de zorg voor onze dochter, want iedereen weet van haar beperkingen, maar we hielden voor ons hoe zwaar dit was voor onszelf. Ook vertelden we niet over de zorgen over onze zoon. Misschien omdat we zo graag even wilden dat het ‘gewoon’ was, misschien omdat we niet altijd wilden ‘zeuren’. Ineens realiseerden we ons dat onze kinderen, onszelf én onze vrienden daarmee tekortdeden.”

Eindelijk
“Het was wel moeilijk om dit te doorbreken. Onze vrienden hadden vaak gevraagd of het echt wel goedging en wij zeiden altijd ‘prima’. We schaamden ons nu dat we niet eerlijk waren geweest. Toen we de eerste vrienden vertelden dat we hulp nodig hadden, zeiden deze: ‘Eindelijk vragen jullie het.’ Dat maakte het makkelijker om anderen te vragen. Uiteindelijk hebben we een bijeenkomst gehad met onze hele vriendengroep. We hadden besloten om ook onze familie erbij te vragen, zodat deze ‘werelden’ elkaar zouden ontmoeten. En wat was het fijn, al onze mensen bij elkaar, als één kring. Er is nu veel steun, voor ons, voor onze kinderen en voor onze ouders. We zijn dankbaar.”

tekst: Hedda van Lieshout
foto: freepik.com

Regelmatig een inspirerend voorbeeld van Eigen Kracht in uw mailbox? Abonneer u dan op onze nieuwsbrief, hieronder kunt u zich aanmelden.