"Ze wilde haar kinderen daar nooit mee belasten. Het bleek dat ze analfabeet was en dat altijd had weten te verbergen."

Doorbreken van eenzaamheid en thuiszitten

In Rotterdam loopt een project vanuit de gemeente waarbij Eigen Kracht-conferenties kunnen worden aangeboden aan mensen die een bijstandsuitkering ontvangen, meestal al vele jaren. Mijn collega: “Het is erg mooi om te zien wat er mogelijk is, maar de start is bijna altijd moeizaam. Wij krijgen gegevens door van iemand die akkoord is dat er een Eigen Kracht-coördinator langskomt. Als we dan bellen voor een afspraak, merken we dat er veel wantrouwen is. We moeten benadrukken dat wij niet voor de gemeente werken, dat we onafhankelijk zijn en geen belang hebben. En duidelijk zijn over wat we wel doen: kijken of we mensen die voor hen belangrijk zijn, kunnen vragen om eens mee te denken.”

Lichamelijke klachten 
“We kwamen bij een mevrouw van 51 jaar met een Senegalese achtergrond. Ze sprak Engels met de Eigen Kracht-coördinator. Ze wilde vooral duidelijk maken dat ze echt niet kan werken vanwege veel lichamelijke klachten. De Eigen Kracht-coördinator herhaalde dat wij onafhankelijk zijn. De argwaan bleef een tijd, maar op enig moment merkte ze op dat wij heel andere vragen stelden dan alle anderen. Toen durfde ze te vertellen over haar kinderen en een buurvrouw. Ze zei dat ze niet veel contacten had. Ze was altijd bang dat mensen erachter kwamen dat ze schulden had. Bij het tweede bezoek was haar dochter erbij. Die sprak goed Nederlands en vertelde dat haar moeder ook een wandelmaatje had. Zij was blij met het idee van een bijeenkomst, ze had zorgen over het feit dat haar moeder nauwelijks buitenkwam.”

Buurthuis
Een week later belde de Eigen Kracht-coördinator. De vrouw had haar buurvrouw verteld over een mogelijke bijeenkomst. De buurvrouw bleek koffie te schenken in het buurthuis en had haar meegevraagd. Ze vond het spannend, maar was toch gegaan. Toen de coördinator vroeg wat ze belangrijk vond voor de bijeenkomst, vertelde ze dat ze hulp nodig had bij alle papieren. Ze wilde haar kinderen daar nooit mee belasten. Het bleek dat ze analfabeet was en dat altijd had weten te verbergen. Binnenkort is de bijeenkomst. Met haar kinderen, de buurvrouw, haar wandelmaatje en nog twee mensen uit het buurthuis. Ook komt er iemand van het wijkteam en de schuldhulpverlener. Haar dochter bereidt het met haar voor. We merken dat deze stapjes heel belangrijk zijn om eenzaamheid en thuiszitten te doorbreken.”

 

tekst: Hedda van Lieshout

Wekelijks een inspirerend voorbeeld van Eigen Kracht in uw mailbox? Lees dan onze nieuwsbrief, hieronder kunt u zich aanmelden.