“Het is gewoon een heel goed idee, dat kun je zo op veel situaties toepassen.”

Een gezamenlijk belang

Vanmorgen blikte ik met een collega terug op een dag die we deze week hadden met alle collega’s. Een mooie dag, omdat we eindelijk weer echt bij elkaar konden zijn, konden uitwisselen en samen verder konden denken over de toekomst. Onze principes zijn eenvoudig: maak de kring groter, laat regie bij mensen zelf en sluit aan bij wat voor iemand belangrijk is. Eén collega zei: “Het is gewoon een heel goed idee, dat kun je zo op veel situaties toepassen.” En dat merken we steeds, in alle verhalen. Het gaat niet om de methode, maar om die principes.

Voetbal
Mijn collega wist dat ik de avond na onze bijeenkomst naar het voetbalstadion zou gaan, met mijn zoon voor een wedstrijd in de Champions League. “Ik zag dat Ajax verloor, ik heb aan jullie gedacht,” zei ze. Ik vertelde dat ik ondanks de teleurstelling een mooie avond had gehad: “Als ik thuis voetbal kijk en ‘we’ verliezen, dan zit ik alleen, maar in het stadion deel je de teleurstelling. We zitten daar tussen mensen met heel verschillende achtergronden en verhalen, maar we hebben een gedeelde interesse en belang: ‘onze club’.” Mijn collega: “Wat we bij familiebijeenkomsten steeds zien is betrokkenheid vanuit de vraag die er ligt. Mensen hebben daar ook een gedeeld belang of er is een gedeelde kwestie. En ieder bepaalt of hij mee wil denken en doen. En dat geldt in zoveel situaties: als je het gemeenschappelijke kunt vinden, dan kun je er samen over nadenken en over praten.”

Gemeenschappelijk
Dat deed me denken aan een Eigen Kracht-conferentie van een maand geleden. Een jongen was in een pleeggezin geplaatst, maar de jeugdbeschermer zocht eigenlijk een plek in het netwerk. Zij zei: “Het is een zeer gesloten gemeenschap en de jongen wordt gezien als ‘anders’. Ze kunnen daar niet goed over praten, het lijkt alsof de verschillen te groot zijn, maar ik zie wel dat ze veel van elkaar houden.” We hebben daar een bijeenkomst met familie en buren georganiseerd en dat lukte omdat we het gemeenschappelijke vonden: ‘zorgen voor elkaar’. Dat maakte dat mensen kwamen en een plan maakten vanuit hun gezamenlijk belang: ‘de jongen in de gemeenschap houden’. Vanuit dat gemeenschappelijke konden ook de verschillen worden besproken. Toen dat mogelijk werd, kwam er ruimte om samen een plan te maken. Zo kon de jongen weer worden ingesloten.

 

tekst: Hedda van Lieshout

Wekelijks een inspirerend voorbeeld van Eigen Kracht in uw mailbox? Lees dan onze nieuwsbrief, hieronder kunt u zich aanmelden.