"Moeder zat ook aan tafel en at mee. Onvoorstelbaar, ik had haar de weken ervoor alleen doodziek in bed meegemaakt."

Een indrukwekkende bijeenkomst

Elke Eigen Kracht-conferentie is uniek. Maar sommige conferenties maken extra veel indruk op coördinatoren. Deze week vertelde een van de Eigen Kracht-coördinatoren zo’n verhaal. Over een Angolees gezin met acht kinderen, waarvan er drie minderjarig zijn. Deze kinderen zijn onder toezicht gesteld. Vader woont niet meer bij het gezin en heeft weinig contact, moeder is ernstig ziek en heeft niet lang meer te leven. Er is een plan nodig voor de minderjarige kinderen.

Moeder wil er volledig bij zijn
Vader wil niet komen naar de bijeenkomst, maar dat accepteert zijn oudste zoon niet. Hij haalt zijn vader over. Behalve de ouders komen alle kinderen met hun gezin, enkele oom en tantes vanuit Duitsland, een neef uit Engeland en een non die moeder gesteund heeft. Ook is de gezinsvoogd aanwezig. De familie is blij dat hij komt. Verder komt de maatschappelijk werkster die veel doet in het gezin. De Eigen Kracht-coördinator heeft geregeld dat er in de ruimte in het buurthuis een bed staat voor moeder en dat ze met een ambulance gebracht wordt. Ze vertelt: “Tot mijn verbazing komt moeder in een prachtig geborduurde Afrikaanse jurk met bijpassende hoofdtooi in een rolstoel aan. Ze zit fier als een koningin en weigert op het bed plaats te nemen. Ze wil er volledig bij zijn.”

Kippenvel
De kring maakt een passend plan. Eén van de volwassen dochters gaat met haar man en kinderen bij moeder en haar minderjarige broers en zus wonen. Zij zullen voor alle kinderen zorgen als moeder overleden is. Zo blijven de kinderen in hun eigen huis, bij hun vrienden, in hun eigen buurt en op hun eigen school. Ook maken ze afspraken over steun voor deze dochter en over gezamenlijke activiteiten. En over steun voor de vader en de manier waarop hij contact kan houden. Na de conferentie eet de familie samen, een uitgebreid Angolees maal. Eén van de tantes gaat voor in gebed. “Ik verstond er niets van, maar heb nog nooit zo’n indrukwekkend gebed gehoord. Als ik eraan denk, krijg ik nog kippenvel,” vertelt de coördinator. “Moeder zat ook aan tafel en at mee. Onvoorstelbaar, ik had haar de weken ervoor alleen doodziek in bed meegemaakt.” Na vier weken belt de coördinator enkele mensen en: de dochter is met haar gezin verhuisd en het plan loopt. “De betrokkenheid, flexibiliteit, daadkracht en liefde van de hele familie dwingt groot respect af.”

tekst: Hedda van Lieshout

 

Regelmatig een inspirerend voorbeeld van Eigen Kracht in uw mailbox? Lees dan onze nieuwsbrief, hieronder kunt u zich aanmelden.