"Ik ben opgelucht dat mensen er voor ons willen zijn."

Een plan voor overbrugging

We werden gebeld door een maatschappelijk werker die zorgen had over een alleenstaande vader met twee kinderen. Zijn vrouw was vier jaar geleden overleden. Hij had er sindsdien alleen voorgestaan. “Dat heeft hij heel knap gedaan”, vertelt de maatschappelijk werker. “Tot zijn moeder vorig jaar overleed, toen is hij ingestort. Er is vastgesteld dat hij een specifieke intensieve behandeling nodig heeft. Maar daarvoor is een wachtlijst. Mijn zorg is nu hoe hij het volhoudt totdat hij aan de beurt is. Dat kan een tijd duren.” De Eigen Kracht-coördinator ging aan de slag met de vraag: ‘Wat is er nodig om de wachttijd te overbruggen?’

Andere vraag 
Geheel onverwacht kwam er ineens een plaats vrij voor de behandeling en kon hij al na een week starten. De Eigen Kracht-coördinator had een deel van de kring gesproken. De vraag was nu of de Eigen Kracht-conferentie door moest gaan. De coördinator: “Toen ik deze vraag stelde, merkte ik dat er al veel gebeurd was door de gesprekken die ik gevoerd had. De familie en vrienden waren weer in verbinding en wisten waar de vader mee bezig was. Er waren al afspraken gemaakt, bijvoorbeeld over opvang van kinderen. De vader zei: ‘Ik ben opgelucht dat mensen er voor ons willen zijn.’ Hij wilde doorgaan en graag een bijeenkomst houden, maar de vraag veranderde.”

Twee plannen 
Het dringende van de wachtlijstoverbrugging was eraf. Er kwamen twee nieuwe vragen: ‘Hoe kunnen we vader en kinderen ondersteunen tijdens de behandeling?’ en ‘Wat is daarna nodig zodat ze het op een prettige manier samen volhouden?’’ De Eigen Kracht-coördinator nam contact op met alle mensen die genoemd waren door het gezin en vroeg hen of ze ook mee wilden denken over deze vragen. Dat wilde iedereen en het liefst nog voor de behandeling zou starten, dus binnen een week. Door de noodzaak die iedereen voelde, lukte het een datum te plannen. Ze maakten een algemeen plan, waarin onder meer stond dat ze er allemaal wilden zijn voor het gezin en daarnaast kwamen er twee praktische plannen: voor tijdens de behandeling en voor erna. Hierin schreven ze concrete zaken, zoals opvang van kinderen, steun voor de vader, leuke dingen met elkaar doen. De vader: “Nu kan ik met rust de behandeling beginnen.”

 

tekst: Hedda van Lieshout

Wekelijks een inspirerend voorbeeld van Eigen Kracht in uw mailbox? Lees dan onze nieuwsbrief, hieronder kunt u zich aanmelden.