“We willen niet in dat wespennest. Als zij zo over elkaar blijven praten, dan heeft het geen enkele zin.”

In twee stappen naar een plan

Bij het eerste telefoontje zei de medewerker van het wijkteam: “Het is belangrijk dat deze ouders samen een plan maken, maar ik zie het somber in. Ze blijven maar op elkaar mopperen en komen er niet uit. Toch is het de moeite waard om te kijken of ze samen met hun netwerken om de tafel kunnen.” Het ging over gescheiden ouders van twee jongens van tien en acht jaar. Er was geen omgangsregeling en de ruzies duurden voort. De kinderen wisten niet waar ze aan toe waren en hadden veel last van de situatie.

Wespennest
“Er moet nu iets gebeuren, want anders moeten we jeugdbescherming inschakelen,” vertelde de medewerker. “We willen ze graag de kans geven om met elkaar een plan te maken. Ze willen dat eigenlijk niet, maar snappen dat het nodig is en vinden het goed als een Eigen Kracht-coördinator langskomt.” Zo zijn wij gestart. Beide ouders noemden mensen die zouden kunnen meedenken over een plan. Alle familieleden en vrienden zeiden echter: “We willen niet in dat wespennest. Als zij zo over elkaar blijven praten, dan heeft het geen enkele zin.” Om deze impasse te doorbreken heeft de Eigen Kracht-coördinator een herstelgesprek gehouden met de ouders en daarbij voor ieder een steunfiguur en iemand die er wat neutraler instond. Dat gesprek had als doel ‘de neuzen dezelfde kant op te krijgen’. Het ging hier niet om het maken van een plan, maar om een bijeenkomst met de brede kring mogelijk te maken.

Geen oud zeer
Tijdens het herstelgesprek kwam veel naar boven: de nare tijd toen de vader gokverslaafd was en er veel schulden waren ontstaan. Het onbegrip dat beide ouders hadden gevoeld, de eenzaamheid. De Eigen Kracht-coördinator: “Het hielp dat ieder zijn verhaal kon doen, zonder onderbrekingen. Dat luchtte op en gaf ruimte. Het kantelpunt kwam toen de vriendin van de moeder vroeg: ‘Wat willen jullie voor de kinderen? Jullie hoeven geen partners meer te zijn en zelfs geen vrienden. Maar denk aan het belang van de kinderen.’” De broer van de vader en zus van de moeder onderstreepten dit. Toen ontstond een gesprek over de kinderen. Met de afspraak om niet te verzanden in oud zeer en de kinderen voorop te stellen, durfden ze het aan om een week later met vrienden en familie samen te komen. Er kwam een plan, met een omgangsregeling, steun voor de kinderen én voor beide ouders.

tekst: Hedda van Lieshout

 

Wekelijks een inspirerend voorbeeld van Eigen Kracht in uw mailbox? Lees dan onze nieuwsbrief, hieronder kunt u zich aanmelden.