"Ik zag dat ze zich steeds meer afzonderde van haar omgeving, terwijl ze haar mensen naar mijn idee juist nodig had. Ik zei dat ik wilde voorkomen dat er op enig moment ingegrepen zou worden."

Niet willen horen

“Ik vertelde haar iets wat ze niet wilde horen,” vertelt een jeugdbeschermer. De moeder van vier kleine kinderen had zes maanden geleden de diagnose ALS gekregen. Ze voelde zich goed, werkte twee dagen per week als secretaresse en had het druk met haar kinderen. Haar man had last van depressies en werd regelmatig opgenomen. Via het schoolmaatschappelijk werk was hulp ingeschakeld, deze hulp was vrijwillig. “De moeder deed het geweldig, maar wij hadden zorgen voor de toekomst,” vertelt de jeugdbeschermer. “De vrouw was blij met de hulp die we boden, maar als ik probeerde te praten over haar ziekte, veranderde ze van onderwerp.”

Kans
De jeugdbeschermer vervolgt: “Ik wilde haar steunen, maar ook meedenken over wat er zou kunnen gebeuren en wat zij dan zou willen. Ik wilde haar de kans geven een plan te maken nu het nog zo goed ging. Onder meer om te voorkomen dat het mis zou gaan op het moment dat ze minder goed voor zichzelf en de kinderen kon zorgen. Ik zag dat ze zich steeds meer afzonderde van haar omgeving, terwijl ze haar mensen naar mijn idee juist nodig had. Ik zei dat ik wilde voorkomen dat er op enig moment ingegrepen zou worden en dat anderen dan voor haar zouden gaan beslissen. Er was een plan nodig, voor de korte en de langere termijn. Zodat alles kon gaan zoals zij wilde.”

Opgelucht
De moeder vertrouwde het niet. “Het gaat al heel lang goed, ik red me wel,” zei ze. Ze vond het wel goed dat iemand haar iets zou vertellen over een manier om zelf een plan te maken, vooral omdat het geen hulpverlener was. Na dat gesprek vond ze het ook goed dat de Eigen Kracht-coördinator haar zus belde. De zus was opgelucht dat ze gebeld werd, ze was erg bezorgd. De zus sprak met de moeder over de ziekte en zei dat ze er voor haar wilde zijn. “Van haar zus kon de vrouw wel horen wat ze van mij niet wilde horen,” aldus de jeugdbeschermer. “De zus vertelde de vrouw dat anderen ook graag betrokken wilden zijn. Voor de moeder was het belangrijk dat niets werd overgenomen dat ze zelf kon. Voor de familie was het belangrijk dat er verbinding is zodat ze er kunnen zijn als het nodig is. Het hielp enorm om dat uit te spreken.”

 

tekst: Hedda van Lieshout

Wekelijks een inspirerend voorbeeld van Eigen Kracht in uw mailbox? Lees dan onze nieuwsbrief, hieronder kunt u zich aanmelden.