Rondje wereld: Frankrijk

“Ik denk aan deze Eigen Kracht-conferentie, omdat het goed laat zien hoe belangrijk het is om vertrouwen te houden en niet op te geven, ook al leek niets mogelijk,” vertelt mijn Franse collega als ik haar vraag een verhaal te delen. “Wij zijn maar een hulpmiddel en de kracht is al aanwezig.” Ze vertelt over een jongetje (8) dat bij zijn vader en stiefmoeder woont, samen met een halfbroertje (3). Er loopt een onderzoek van de Kinderbescherming, omdat er zorgen zijn. Er is weinig en onregelmatig contact met de moeder. Het jongetje heeft last van encopresis: hij poept ’s nachts in bed.

Café
“De Eigen Kracht-coördinator had een eerste ontmoeting in een café. Ze wilden geen mensen meer in huis, na alle hulpverleners,” vertelt de collega. “Eigenlijk wilden ze er niemand meer bij. De vader zei dat als moeder zou stoppen met contact zoeken, het nachtelijke poepen vanzelf zou ophouden. Door rust zou het goed komen. Hij snapte wel dat er een rapport kwam en dat een plan helpend zou zijn. Daarom mocht de coördinator naar de moeder van de vader, waar de jongen drie jaar had gewoond. Deze oma vertelde dat zij goed contact heeft met de moeder en dat de moeder veel van haar zoon houdt, maar niet voor hem kan zorgen. Zij wil wel contact met haar leggen over een Eigen Kracht-conferentie.”

Steunfiguur
Zo komt er een planbijeenkomst. Met beide ouders, hun nieuwe partners, de oma, de jongen en het broertje. De steunfiguur voor het jongetje, een oom, haakte op het laatste moment af. De coördinator liet zijn lege stoel staan: “Het kleine broertje ging op die stoel zitten en bleek inderdaad een steun voor de jongen. In het eerste deel vertelde een arts over encopresis en een begeleider over gedrag. In het tweede deel kwam de kring tot een plan. Door de uitleg van arts en begeleider besloten ze te stoppen met straffen en te werken aan belonen. De vader gaat wekelijks iets leuks doen met zijn zoon, de moeder heeft elke twee weken contact en hij gaat elke maand bij oma logeren. Als aan het eind wordt gevraagd het plan te ondertekenen, staan de twee jongetjes als eersten op.” Na een maand belt de Eigen Kracht-coördinator en de afspraken lopen. Er is vooral meer aandacht voor de jongen. En voor hemzelf het meest belangrijk: hij is zindelijk!

tekst: Hedda van Lieshout

Regelmatig een inspirerend voorbeeld van Eigen Kracht in uw mailbox? Abonneer u op onze nieuwsbrief, hieronder kunt u zich aanmelden.