“Ik wil het zelf doen en nu moet ik anderen vragen, dat is niet mijn natuur.”

Samen een plan maken in de ggz

Op 21 januari is Ellen Meijer gepromoveerd aan de Vrije Universiteit Amsterdam, met het academisch proefschrift ‘Family Group Conferencing in psychiatry: forming a new practice’. Het onderzoek laat onder meer zien dat het lastig is om Eigen Kracht-conferenties van de grond te krijgen in de psychiatrie. In de psychiatrie hebben bureaucratie en hiërarchie een grote rol, terwijl in een Eigen Kracht-conferentie gezocht wordt naar een verhouding waarin de kring van betrokkenen zeggenschap verwerft, gesteund door de expertise van professionals. Een conclusie is dat wanneer een Eigen Kracht-conferentie van de grond komt, deze bijdraagt aan een toename van ervaren eigenaarschap, herstel van relaties en het toenemen van ervaren sociale steun.

Wantrouwend
Eén van de beschreven situaties in het proefschrift betreft een alleenstaande man, die twintig jaar geleden verslaafd is geraakt aan alcohol en drugs en dakloos werd. Hij had last van psychoses en leefde in een sociaal isolement. Sinds enige tijd heeft hij weer een huis en twee honden. Ook heeft hij hulp vanuit de geestelijke gezondheidszorg (ggz). “Hij is terughoudend om hulp te vragen, maar heeft het hard nodig,” aldus de professional. Zelf zegt hij: “Ik wil het zelf doen en nu moet ik anderen vragen, dat is niet mijn natuur.” De professional stelt een Eigen Kracht-conferentie voor. De man stemt in, maar is wantrouwend dat de Eigen Kracht-coördinator achter zijn rug zaken bespreekt.

Eetaanvallen
“Ik heb de man bij iedere stap in de voorbereiding betrokken,” vertelt de coördinator, “zo raakte hij meer gemotiveerd. Dat twee buren meteen mee wilden doen hielp ook. Een broer en een vriend van vroeger wilden ook naar de bijeenkomst komen. De man woog 153 kilo en had een operatie nodig. Dat durfde hij eerder niet vanwege zijn honden en omdat niemand hem kon steunen. De kring wilde er voor hem zijn.” Zijn broer: “Hij heeft nu mensen om zich heen, de kring is groter. Hij is rustiger en heeft vertrouwen omdat we weten wat we moeten doen.” Drie jaar later heeft de operatie nog steeds niet plaatsgevonden. Door de sociale contacten komen de eetaanvallen niet meer voor en door sporten met een buurman is hij flink afgevallen. De professional vertelt dat hij gelukkiger lijkt en veel contacten heeft. Zij spreekt hem nog maar eens in de drie weken in plaats van wekelijks.

Het onderzoek laat zien dat samen een plan maken mogelijk is en kansen biedt voor herstel van leven en relaties, wanneer betrokkenen een gezamenlijk leerproces aangaan. Dat vraagt een sterk partnerschap tussen cliënten, hun sociale netwerk en professionals.

tekst: Hedda van Lieshout

 

Wekelijks een inspirerend voorbeeld van Eigen Kracht in uw mailbox? Lees dan onze nieuwsbrief, hieronder kunt u zich aanmelden.