“Ik weet niet precies hoe het is begonnen, maar in de kantine werd steeds vaker slecht over ons gesproken. Niet rechtstreeks tegen ons, terwijl wij er wel regelmatig rondlopen."

Topsport

Een tijdje geleden belde de tante van een meisje van 11 jaar bezorgd op. “Mijn nichtje, een lief en vrolijk meisje, is een groot tennistalent. Maar het gaat niet goed met haar,” zo begon ze het gesprek. “Ze zit op een tennisvereniging, maar wil stoppen. Ze is steeds verdrietig.” Het bleek al een tijdje niet zo goed te gaan. Het nichtje was erg goed in tennis en de club had besloten om haar extra faciliteiten te bieden. Ze mocht altijd op de beste baan, kreeg een goede trainer en tijden werden voor haar aangepast. Haar tante: “Ik weet niet precies hoe het is begonnen, maar in de kantine werd steeds vaker slecht over ons gesproken. Niet rechtstreeks tegen ons, terwijl wij er wel regelmatig rondlopen. Nu merken we ook dat kinderen niet meer met haar willen tennissen en ze wordt gepest.”

Voorzitter
Ik vroeg de tante wat er nog meer gebeurd was, wat ze zou willen en wat zij nodig had. Ze antwoordde: “Ik wil weten wat er aan de hand is en ik wil niet dat mensen achter onze rug praten. Ieder kind moet het naar zijn zin hebben.” Op mijn vraag of ze het er wel eens met die mensen over had gehad, zei ze: “Nee, dat vind ik te moeilijk.” Samen bespraken we hoe ze dat zou kunnen proberen. Deze week belde ze opnieuw. “Er is een bijeenkomst geweest op de club en het gaat nu beter,” vertelde ze. Ik vroeg haar hoe dit gelukt was. “Ik begon met een paar ouders en deelde mijn zorgen. Daar was ook de voorzitter bij. Die was blij dat ik erover begon en ging helpen.”

Les
“Ik wilde dat het geroddel achter onze ruggen stopte,” vervolgde ze. “De voorzitter vertelde dat veel mensen last hadden van het roddelen. We bedachten dat we mensen konden uitnodigen om mee te denken over hoe we bij de vereniging met elkaar willen omgaan. In dat onderwerp bleken veel mensen geïnteresseerd. Ik heb die avond, samen met mijn zus, ons verhaal verteld. Dat hielp. Ik hoorde toen dat mensen het naar hadden gevonden dat wij niets hadden overlegd en alles zelf hadden geregeld voor ons nichtje. Daar had ik nooit over gedacht. Zo ontstond er wederzijds meer begrip. De sfeer veranderde en we konden overleggen. Het is ongelofelijk dat we niet al veel eerder gewoon met elkaar gepraat hebben. Helaas gaat het vaker zo. Het is een goede les voor mij: zeg meteen wat je dwars zit, tegen de persoon zelf.”

tekst: Hedda van Lieshout

 

Regelmatig een inspirerend voorbeeld van Eigen Kracht in uw mailbox? Abonneer u op onze nieuwsbrief, hieronder kunt u zich aanmelden.