“De kinderen moeten daar nu weg, dus er moet sowieso iets gebeuren, laten we het proberen.”

Tussenoplossing voor wachtlijst

“We hebben al besloten waar de kinderen heen moeten, maar die instelling heeft een wachtlijst van twaalf weken, dus we zoeken een oplossing voor die periode,” vertelde een jeugdbeschermer een aantal maanden geleden. Het ging over een gezin van vader, moeder en een tweeling van 8 jaar. Er waren zorgen over de veiligheid van de meisjes door spanningen tussen de ouders, een alcoholprobleem van de moeder en psychische problematiek bij de vader. We legden uit dat als we verbinding leggen met het netwerk en hen vragen om mee te denken, het van belang is dat zij werkelijk mogen meebeslissen en er dus niet al een kant-en-klaar plan ligt waarvan zij een deel moeten invullen.

Voorwaarden
Mijn collega zei: “U kunt voorwaarden stellen voor de veiligheid, maar binnen die voorwaarden maken zij dan een plan. We vragen u dat plan te checken aan die voorwaarden en het te accepteren als het daaraan voldoet.” De jeugdbeschermer kon zich niet voorstellen dat een ander plan veilig zou zijn: “De kinderen moeten daar nu weg, dus er moet sowieso iets gebeuren, laten we het proberen.” Omdat het een spoedvraag was, zocht mijn collega een Eigen Kracht-coördinator die de dagen erna veel tijd had om verbindingen te leggen met het netwerk. Na vier dagen was er een bijeenkomst met familie en vrienden. De kring maakte een plan waarin de meisjes bij een oom en tante konden wonen, die zelf twee pubers hebben. Ook maakten de deelnemers afspraken over steun voor de ouders en om te zorgen dat er contact kon blijven tussen ouders en kinderen.

Rechter
De kring was het niet eens met de beslissing dat de meisjes naar de instelling moesten en wilde eerst bekijken hoe het plan zou werken. De jeugdbeschermer bleef bij zijn standpunt. De week na de bijeenkomst stond een zitting gepland over de uithuisplaatsing. De rechter besloot na twee maanden te kijken hoe het ging. Inmiddels zijn die twee maanden voorbij en is besloten dat de meisjes bij hun oom en tante kunnen blijven. De situatie thuis is nog niet veilig, maar de ouders hebben inmiddels hulp. De meisjes gaan niet naar de instelling, maar deze biedt wel ambulante hulp. De jeugdbeschermer: “Wij hadden ons eigen plan zo in ons hoofd dat het moeilijk was dat los te laten. Ik wilde het netwerk als tussenoplossing, maar het is ze gelukt om met elkaar de werkelijke oplossing te bieden.”

 

tekst: Hedda van Lieshout

Wekelijks een inspirerend voorbeeld van Eigen Kracht in uw mailbox? Lees dan onze nieuwsbrief, hieronder kunt u zich aanmelden.