Voorwaarde voor hulp is zelf beslissen (2)

Voorwaarde voor hulp is zelf beslissen, zo luidde de titel van de vrijdagnieuwsbrief van 21 september. Ik noemde daarin onderzoek naar ‘keukentafelgesprekken’ en mijn reactie daarop in het NRC. De onderzoekers hebben ook weer op mijn opiniestuk gereageerd in het NRC en op sociale media en platforms als Sociale Vraagstukken woedt een levendige discussie. Het is mooi als dat leidt tot een gesprek en tot verbetering van de situatie van mensen die hulp nodig hebben. Vooralsnog betrekken we vooral allemaal onze eigen stellingen.

Standpunten
Het doet wel denken aan situaties waarin sommige Eigen Kracht-conferenties plaatsvinden. Het onderlinge contact in de familie is beschadigd, vanwege oordelen en meningen over en weer. Die situaties duren voort omdat betrokkenen hun standpunt blijven herhalen en niet rechtstreeks met elkaar in gesprek gaan. Het zijn bij uitstek ingewikkelde situaties voor hulpverleners. Je wilt het beste voor bijvoorbeeld een kind. Het kind is gebaat bij contact met een groter netwerk en bij meer ogen die veiligheid waarborgen, maar ruzie in dat netwerk is onveilig en dus is contact geen optie. Hier doorbreekt een onafhankelijke coördinator vaak de impasse.

Familiegroepsplan
Deze week sprak ik een jeugdbeschermer die betrokken is bij een familiegroepsplan voor kinderen in een complexe echtscheidingsituatie. Zij vertelt: “Soms moet je ingrijpen om het veiliger te maken voor kinderen, maar om die veiligheid voor de lange termijn te borgen werkt het pas echt goed als ouders het als hun eigen oplossing ervaren. Het netwerk speelt daarbij een belangrijke rol.” Sinds 2015 staan het familiegroepsplan (Jeugdwet) en het persoonlijk plan (Wmo) in de wet. Mensen hebben het recht een plan te maken met hun eigen kring. Een plan waarin soms mensen veel zelf doen en dat soms vooral bestaat uit professionele ondersteuning.

Samen
Dat je het recht hebt, betekent ook dat je vrij bent om niets met dat recht te doen. De dagelijkse praktijk is echter nog niet ingericht op deze stap die altijd bij een hulpvraag voorbij zou moeten komen. Dat inrichten van die praktijk moeten we samen doen, met alle betrokkenen. Zoals de genoemde jeugdbeschermer opmerkt: “Het gaat er niet om wie gelijk heeft, maar om hoe de mensen over wie het gaat het beste worden geholpen.”

tekst: Hedda van Lieshout

Regelmatig een inspirerend voorbeeld van Eigen Kracht in uw mailbox? Abonneer u dan op onze nieuwsbrief, hieronder kunt u zich aanmelden.