"Ik heb alleen nooit bedacht dat deze mensen nog zoveel over mij zouden weten, ze deelden veel herinneringen en dat raakte me."

Mensen die er zijn, ook na vele jaren

Toen ik mijn collega Angelo Beṣikҫi deze week vroeg hoe het ging, zei hij: “Ik weet het eigenlijk niet, ik ben een beetje in de war.” Hij had net een afspraak gehad die per toeval plaatsvond op de locatie van zijn oude basisschool. “Toen ik over het schoolplein liep, zag ik allemaal bekende gezichten, mijn oude juffen en meesters,” vertelde hij. “Tot mijn verbazing herkenden ze mij. Ik raakte in gesprek met één juf en die zei ‘Ik heb iets van jou altijd bij me’. Ze pakte haar tas en haalde daar een sleutelhanger uit die ik ooit aan haar had gegeven. Ze wist nog precies dat ik toen te laat was gekomen, omdat ik die sleutelhanger had gekocht.”

Misgegaan
“Ik heb als kind veel meegemaakt en zat een tijd zelf in jeugdzorg. Er is veel misgegaan, maar deze school was een fijne plek. Ik heb alleen nooit bedacht dat deze mensen nog zoveel over mij zouden weten, ze deelden veel herinneringen en dat raakte me. Het ging toen en in de jaren daarna niet goed met mij. Ik werk nu bij de Eigen Kracht Centrale en zie daar dagelijks dat kinderen en jongeren kringen van mensen hebben die er voor hen willen zijn. Nu denk ik: ‘Waarom heeft niemand mij in al die jaren in jeugdzorg gevraagd ‘Wie vinden het belangrijk dat het goed met jou gaat?’ en waarom heeft niemand contact gezocht met mijn school?’’. Nu weet ik dat zij er voor mij wilden zijn.”

Mooi idee
“Als ik deze mensen zou vragen ‘wil je meedenken?’, ook nu nog, dan zouden ze ‘ja’ zeggen. Dat is een bijzonder gevoel. Het blijft mij puzzelen hoe het kan dat we in de wereld van de hulpverlening die vraag aan kinderen en jongeren zo vaak niet stellen. Waarom vragen we niet aan mensen met wie het (even) niet goed gaat wie belangrijk voor hen zijn? Waarom gaan we van alles regelen voor mensen, zonder de mensen die ertoe doen? Ik realiseer me door deze ontmoeting dat er voor mij ook mensen waren, dat wist ik toen niet. Het had mij zeker geholpen. En het is een mooi idee dat die mensen er nog altijd zijn, daar ben ik me nu bewust van.”

 

tekst: Hedda van Lieshout

Regelmatig een inspirerend voorbeeld van Eigen Kracht in uw mailbox? Abonneer u dan op onze nieuwsbrief, hieronder kunt u zich aanmelden.