Stoppen met misdaad

Kortgeleden nam een collega deel aan DJI Rondetafelgesprekken ‘Toegang tot herstel voor alle gedetineerden’ bij Perspectief Herstelbemiddeling. Ongeveer vijftig mensen van penitentiaire inrichtingen, justitiële jeugdinrichtingen, gevangenenzorg, reclassering, Slachtofferhulp, Perspectief Herstelbemiddeling en Eigen Kracht Centrale gingen met elkaar in gesprek over het belang van beschikbaarheid van herstelvoorzieningen. Bart Claes, lector Transmuraal herstelgericht werken Avans Hogeschool, hield een lezing over herstel in detentie. Hij stelde: werken aan herstel en deelnemen aan herstelbemiddeling stimuleert stoppen met misdaad. De gedetineerde reflecteert zo op gemaakte keuzes en de gevolgen daarvan en dat leidt tot gedragsverandering.

Schaamte
Hoe dat werkt toont het verhaal van een herstelconferentie in een justitiële jeugdinrichting. Een jongen van 17 jaar verbleef daar nadat hij een vrouw van 72 met een mes had bedreigd om haar portemonnee te krijgen. Hij was gepakt en bij de kinderrechter schuldig bevonden. Zijn moeder kende de Eigen Kracht Centrale en vroeg of een herstelconferentie mogelijk was: “Hij heeft spijt en we vinden het belangrijk dat hij hoort wat zijn daad veroorzaakt heeft. We hopen dat samenkomen alle betrokkenen kan helpen.” Het slachtoffer twijfelde, maar met haar twee zoons erbij wilde ze wel komen. Tijdens het voorgesprek met de jongen schaamde hij zich erg, maar hij vond het lastig om iets te zeggen. Hij wilde wel komen met zijn ouders, zus en een vriend.

Reflectie
De Eigen Kracht-coördinator begeleidde de bijeenkomst in de inrichting en zorgde dat iedereen omstebeurt antwoord kon geven op de herstelvragen. Ze vertelt: “Ieder deelde zijn verhaal over het gebeurde. De jongen vertelde, maar het leek alsof zijn woorden van spijt niet echt uit hemzelf kwamen. Na hem begon de vrouw te vertellen en daarna haar zonen. Langzamerhand veranderde er iets, de jongen ging rechtop zitten en maakte contact. Toen de vraag kwam wat hij zou kunnen doen, stond hij op en vroeg of hij de vrouw een hand mocht geven. Dat mocht en hij zei opnieuw sorry, maar dit keer klonk het anders. Het was bijzonder om te zien hoe de vrouw en haar zonen daarna anders gingen praten en hoe het lukte om samen een herstelplan te maken. Ze wilden dat de jongen een brief zou schrijven over wat hij geleerd had. Dat heeft hij gedaan.” De jongen heeft, precies zoals de lector stelde in zijn lezing, gereflecteerd op zijn keuzes en dit maakte dat alle betrokkenen daarna verder konden.

tekst: Hedda van Lieshout

Regelmatig een inspirerend voorbeeld van Eigen Kracht in uw mailbox? Abonneer u dan op onze nieuwsbrief, hieronder kunt u zich aanmelden.