"Ik kreeg er niet goed de vinger achter. Als ik het tijdens een tien-minutengesprekje of bij het schoolhek probeerde aan te kaarten, dan hield de moeder alles af."

Verhalen van ons allemaal

Het is bijna anderhalf jaar dat ik elke vrijdag bewust even stil sta bij een sterk verhaal van een familie, beroepskracht, Eigen Kracht-coördinator en/of collega. Het is bijzonder om wekelijks tijd te nemen om na te denken over een positieve ervaring en die ook te delen. Dat delen leidt tot veel reacties op de verhalen. Per e-mail, telefoon of bij ontmoetingen. Mensen die herkenning vinden, geraakt zijn of geïnspireerd het weekend ingaan. Ik vind het fijn dat mensen de moeite nemen te reageren. Soms vertellen lezers ook hun verhaal.

Mooie vraag
Een leerkracht schreef: “Ik had al een tijd zorgen over een meisje in mijn klas, groep 7 van een basisschool. Een vrolijk en leergierig meisje, maar ze werd steeds stiller. Ze kreeg minder interesse in de vakken en sprak nooit meer af met vriendinnetjes. Ik kreeg er niet goed de vinger achter. Als ik het tijdens een tien-minutengesprekje of bij het schoolhek probeerde aan te kaarten, dan hield de moeder alles af. Ook met het meisje zelf kwam ik niet in gesprek. Toen las ik een vrijdagverhaal waarin een Eigen Kracht-coördinator vroeg: ‘Zijn er nog meer mensen die het belangrijk vinden dat het goed met haar gaat?’ Dat vond ik een mooie vraag.”

Zetje
“Ik gunde haar zó wat mensen om zich heen,” schreef de leerkracht verder. “Dus ik ben toch het gesprek aangegaan. Ik heb gezegd dat ik merkte dat ze veranderde, dat ik graag wilde dat het goed met haar gaat en dat ik me zorgen maakte. Toen ik het vanuit mezelf had verteld, zei de moeder dat er thuis ook zorgen waren. Ik stelde de vraag over anderen. Die waren er zeker, maar ze had alles afgehouden. Toen vroeg ik haar wat ze nodig had om haar zorgen te delen. Daar moest ze over nadenken. Ik sprak haar een paar weken niet. Op een dag kwam ze naar me toe. Ze had er met haar zus over gepraat. Samen hadden ze het besproken met hun broers. Het vertellen had al erg geholpen. Daarnaast boden broers en zus steun en hulp en ze had met behulp van haar zus de stap naar een hulpverlener durven zetten. Mooi hoe het doorvragen een zetje had gegeven om in gesprek te komen en stappen te zetten.”

tekst: Hedda van Lieshout

 

Regelmatig een inspirerend voorbeeld van Eigen Kracht in uw mailbox? Abonneer u dan op onze nieuwsbrief, hieronder kunt u zich aanmelden.