Actueel

Op vakantie raakte ik in gesprek met een vrouw over mijn werk bij Eigen Kracht. Zij heet Janneke en ze vertelde dat ze met de familie al jarenlang met ’de eigen kracht-methode’ een broer steunen. Janneke: “We hebben een grote familie met veel verhalen. Dit verhaal gaat over mijn broer Karel. In zijn veertiger jaren ging het niet goed met hem. Hij vereenzaamde. Meerdere broers en zussen hielpen hem, ieder afzonderlijk, met praktische zaken, maar de situatie veranderde niet echt."

“Er was geen grote ruzie,” vertelt een Eigen Kracht-coördinator over gescheiden ouders van twee kinderen. "Maar er werd ook niet echt gepraat. Leerkrachten gaven signalen dat het met de kinderen niet goed ging, daardoor kwam de schoolmaatschappelijk werker in actie. Zij stelde Eigen Kracht voor. Zo begon ik met een gesprek bij de moeder en daarna bij de vader. De kinderen woonden bij hun moeder. De vader woonde samen met een nieuwe partner en haar zoon."

In vele Europese landen worden inmiddels ook vrijdagverhalen gedeeld over Eigen Kracht-conferenties (Family Group Conferences). Deze week deelde onze collega uit Tsjechië een bijzonder verhaal over een vijfjarig meisje en haar broertje van vier, voor wie een Eigen Kracht-conferentie was aangevraagd. De kinderen groeien op bij tijdelijke pleegouders. Volgens de maatschappelijk werkers hebben de ouders het hele jaar door alleen telefonisch contact opgenomen met de kinderen en hebben ze geen interesse getoond om hen persoonlijk te ontmoeten.

Deze week was er een training voor een groep werkers in de ouderenzorg. Het belang van informeel netwerk voor de ouderen met wie zij werken werd besproken. Zij vertelden dat veel mensen zelf overtuigd zijn dat ze niemand hebben. Een deelnemer: “We hebben een cliënt waar we veel zorgen over hebben. Hij heeft geen familie en geen vrienden en we dachten dat er ook geen contact was met de buren in de flat. Afgelopen week ging het een paar keer mis, omdat hij de deur uitging en niet goed meer wist waar hij was.

Een moeder van twee jonge kinderen kreeg een paar maanden nadat ze was gescheiden een hersenbloeding. De omgangsregeling liep nog niet goed en er waren verschillende hulpverleners betrokken. Toen de moeder weer naar huis mocht, werd duidelijk dat ze veel hulp nodig had. De maatschappelijk werker bracht haar vragen in bij een overleg met meerdere organisaties. Mijn collega was ook bij dat overleg.

Een collega vertelde over de schrijnende situatie van een jong stel met twee kleine kinderen die hun huis uitgezet dreigden te worden vanwege hoge schulden en andere problemen. De maatschappelijk werker belde en zei dat iedereen met de handen in het haar zat. Er was al veel gedaan, maar het was niet genoeg. Het gezin had een tijdje bij de ouders van de moeder gewoond, maar dat was niet goed gegaan. Het stel was boos op iedereen.

“Iedereen wilde dit meisje beschermen en zei dat ik haar maar even met rust moest laten,” vertelt een Eigen Kracht-coördinator over een meisje van 14 jaar voor wie ze een bijeenkomst organiseerde. Het meisje woonde al vier jaar bij haar opa en oma. Op dit moment ging het niet zo goed. De gezondheid van de oma ging achteruit en het meisje had het daar moeilijk mee. 

“De Molenstraat is zo’n fijne straat om te wonen!” stond onlangs in het plaatselijke weekblad van een gemeente in het midden van het land. Een Eigen Kracht-coördinator stuurde het artikel door, omdat zij met de bewoners van deze straat een aantal jaar geleden een Eigen Kracht-conferentie had gehouden. Het was op dat moment geen fijne straat, er was veel overlast en er waren veel ruzies. De gemeente belde ons toen of wij een bijeenkomst konden organiseren. De politie liet weten dat er veel aangiftes lagen.

Sinds deze week verschijnt een aantal keer per jaar een nieuwsbrief speciaal voor gemeenten. Met nieuws over resultaten, inspiratie uit andere gemeenten en tips bij het samenwerken met informele netwerken. Bekijk de nieuwsbrief en meld direct aan om deze voortaan via de e-mail te ontvangen.

“Doordat het vakantie was, konden we de tijd nemen,” vertelt een moeder. Een wijkteammedewerker had belde met de vraag of wij iets konden betekenen voor ‘een overbelaste moeder met drie kleine kinderen’. De moeder had er weinig vertrouwen in dat haar netwerk mee zou willen doen, omdat er veel gebeurd was. Toen ze hoorde dat zij het niet zelf hoefde te organiseren, wilde ze het wel proberen.