Niet alles tegelijk

Een moeder van twee jonge kinderen kreeg een paar maanden nadat ze was gescheiden een hersenbloeding. De omgangsregeling liep nog niet goed en er waren verschillende hulpverleners betrokken. Toen de moeder weer naar huis mocht, werd duidelijk dat ze veel hulp nodig had. De maatschappelijk werker bracht haar vragen in bij een overleg met meerdere organisaties. Mijn collega was ook bij dat overleg: “De maatschappelijk werker vertelde dat ze gesprekken had gehad met de moeder en de vader en somde op wat nodig was. De organisaties dachten mee over wie wat zou kunnen bieden. Al snel kwamen veel professionals in beeld, maar er waren wachtlijsten en iemand zei: ‘We moeten ook niet alles tegelijk inzetten, dan zien ze door de bomen het bos niet meer’.”

Alvast
Mijn collega: “Toen ik vroeg wie het belangrijk vinden dat het goed gaat met de kinderen, kwamen de betrokken professionals niet verder dan de vader en moeder en één oma. Ik heb uitgelegd dat wij tijdens het wachten op hulp vanwege de wachtlijsten alvast aan de slag zouden kunnen. Het zou namelijk heel mooi zijn als er misschien ook ooms, tantes of buren zouden zijn. Daar was iedereen het mee eens. Na het overleg is dit voorgelegd aan de moeder en de vader. Er is ze ook verteld wat er aan hulp mogelijk is en wat de wachttijden zijn. Ze wilden dit wel proberen. En er bleken inderdaad een aantal ooms te zijn, twee buren en drie vriendinnen. Die wilden meedenken en ook meedoen.”

Goede les
Natuurlijk was er ook nog professionele hulp nodig. Thuishulp, revalidatie en psychologische hulp, maar een groot deel werd opgevangen door het netwerk. De moeder zei hierover: “Dit is fijn, want deze mensen ken ik allemaal en mijn kinderen kennen ze allemaal. Dat voelt heel vertrouwd. Ook is het fijn dat de hulpverleners kunnen bieden wat onze eigen mensen niet kunnen.” De maatschappelijk werker is ook blij dat het zo kan en vertelde: “Ik merk vaak dat we denken dat we ertoe doen als we veel zorg leveren. Maar ik zie steeds vaker, zoals nu, dat het ook heel goed is om eerst tijd te nemen voor alles wat er al is en daarbij aan te sluiten. Dat blijft een goede les.”

tekst: Hedda van Lieshout
foto: freepik.com

Regelmatig een inspirerend voorbeeld van Eigen Kracht in uw mailbox? Abonneer u dan op onze nieuwsbrief, hieronder kunt u zich aanmelden.