Actueel

Bij aanvragen voor een Eigen Kracht-conferentie in een situatie van ingrijpen of dreigend ingrijpen, is het heel belangrijk om het formele en het informele netwerk bij elkaar te brengen. We vragen de betrokken professional om bij het begin van het proces voorwaarden voor veiligheid te stellen waaraan het plan moet voldoen. “Dit levert vaak boeiende gesprekken op,” vertelt een collega. “Bijvoorbeeld als een jeugdbeschermer de voorwaarden zo opstelt dat het weinig ruimte laat voor het netwerk."

“Als ik het zo vertel, is het eigenlijk best bijzonder,” zegt mijn collega. “In een ingewikkelde situatie lukte het om binnen drie dagen een kring samen te brengen en die kring maakte een veilig en passend plan.” Het begon met een aanmelding van een jeugdbeschermer. Mijn collega: “Hij belde terwijl hij onderweg was naar een moeder. Haar zoon van 16 jaar verbleef sinds kort in een gesloten instelling."

Afgelopen week gaf ik een training herstelgericht werken op een basisschool. Over werken in kringen, waarbij alle betrokkenen kunnen meedenken en meebeslissen. De leerkrachten kwamen in gesprek over het belang van vertrouwen krijgen en geven. In het algemeen, maar ook in situaties waarin iets is misgegaan. Een school bedenkt dan vaak een oplossing voor leerlingen. We spraken over de meerwaarde om oplossingen mét leerlingen te maken of dóór leerlingen.

Vorige week wisselden Europese collega’s uit elf landen die met Eigen Kracht-conferenties (Family Group Conferencing) werken, twee ochtenden online ervaringen uit. Het is goed om van elkaar te leren en herkenning te vinden in de uitdagingen die we allemaal tegenkomen. Ook hier is het waardevol om verhalen te horen over Eigen Kracht-conferenties. Iemand vertelde over een situatie waar grote zorgen waren over een pasgeboren jongetje. Zijn moeder had psychische problemen en zijn vader was nauwelijks thuis.

Onder de titel ‘Netwerken maken de zorg toekomstbestendig’ gaf ik de afgelopen week webinars voor Tweede Kamerleden en voor gemeenten. Met hierin de oproep om te investeren in informele netwerken, maar met ook concrete handvatten hoe dit kan. Toen ik in de voorbereiding van de webinars praktijkervaringen en onderzoeksgegevens op een rij zette en video's bekeek die gemeenten hadden gemaakt over hun ervaringen, merkte ik weer hoe hoopvol ons verhaal is.

“Hoe kan ik de vader van drie kinderen betrekken als ik letterlijk geen woord met hem kan uitwisselen?” vroeg een jeugdbeschermer ons. Vier jaar geleden waren drie meisjes uithuisgeplaatst en in een gezinshuis terecht gekomen. Hun moeder was overleden en hun vader had psychische problemen en werd opgenomen. Inmiddels ging het goed met hem en wilde hij de kinderen terug.

De Eigen Kracht Centrale is op zoek naar Eigen Kracht-coördinatoren. In juni 2024 is er een driedaagse training voor nieuwe Eigen Kracht-coördinatoren. De training vindt plaats in Amersfoort op vrijdag 14 juni, zaterdag 15 juni en vrijdag 21 juni. Om te starten als Eigen Kracht-coördinator is het van belang om alle data mee te doen met de training.

De afgelopen jaren was een collega betrokken in een gemeentelijke pilot ‘Samenkracht’. Hierin was aandacht voor eigen regie bij inwoners, vergroten van het eigen netwerk, vermindering van professionele inzet met een kostenbesparend effect en het werken buiten gestelde kaders om de plannen van inwoners te kunnen realiseren. Als het tegenzit lukt het soms niet alleen, maar vaak wel met samenkracht.

Een paar weken geleden werden we gebeld door een instelling voor jeugdzorg. Een begeleider zei: “We hebben zorgen over een jongen van 17 jaar die bij ons woont. Hij komt niet meer uit zijn kamer, wil nergens aan meedoen en niet met zijn ouders praten. Wij willen er voor hem zijn, maar het gaat niet goed. We weten niet wie we kunnen bellen.” De jongen vond het goed dat een Eigen Kracht-coördinator langskwam: “Liefst een jong iemand.”

“In gezamenlijkheid spreek je toch anders met elkaar dan als je het ieder apart doet,” vertelt Eigen Kracht-coördinator Alberta van der Bij. Ze deelt een persoonlijk verhaal over het overlijden van haar vader. "Twee jaar geleden is mijn moeder overleden. Mijn vader pakte zijn leven weer op, maar na een jaar werd hij ziek. Voor hem stond de kwaliteit van leven altijd voorop. Daar hadden wij, zijn vier kinderen en aanhang, ieder gesprekken over met hem. Soms moeilijke gesprekken. Ik ben verpleegkundige, dus ik ging vaak mee naar afspraken."